Artykuł 237 Kodeksu Pracy dotyczy zasad dotyczących odprawy pieniężnej dla pracownika, który został zwolniony z pracy. Zgodnie z tym przepisem, pracodawca ma obowiązek wypłacić odprawę pracownikowi w sytuacji rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia lub wypowiedzenia umowy z winy pracownika.
Przedstawiamy artykuł, który jest owocem wspólnych działań z portalfranczyza.pl
Warunki uprawniające do odprawy
Aby pracownik mógł otrzymać odprawę zgodnie z art. 237 Kodeksu Pracy, muszą być spełnione określone warunki. Przede wszystkim, umowa o pracę musi zostać rozwiązana przez pracodawcę bez wypowiedzenia lub z winy pracownika.
Pracownik może być zwolniony bez wypowiedzenia w przypadku naruszenia przez niego istotnych obowiązków pracowniczych lub jeśli dopuścił się rażącego naruszenia dyscypliny. Zwolnienie z winy pracownika może nastąpić w sytuacji, gdy pracownik narusza obowiązki w sposób powodujący istotne szkody dla pracodawcy.
Warto również zaznaczyć, że odprawa przysługuje pracownikowi, który ma co najmniej 3 miesiące stażu pracy u danego pracodawcy.
Wysokość odprawy
Wysokość odprawy pieniężnej zgodnie z art. 237 Kodeksu Pracy zależy od czasu, jaki pracownik przepracował u danego pracodawcy.
Jeśli pracownik przepracował mniej niż 3 lata, to przysługuje mu odprawa w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Natomiast jeśli pracownik ma co najmniej 3 lata stażu pracy u danego pracodawcy, odprawa wynosi dwumiesięczne wynagrodzenie.
W przypadku pracowników zatrudnionych na czas określony, odprawa nie może być niższa niż proporcjonalna część jedno- lub dwumiesięcznego wynagrodzenia w zależności od stażu pracy.
Wyłączenia odprawy
W niektórych sytuacjach, pomimo spełnienia warunków do otrzymania odprawy, pracownik może zostać wyłączony z tego prawa. Przepisy przewidują kilka wyjątków, które mogą stanowić podstawę do nieprzyznania odprawy.
Pracownik nie otrzyma odprawy, jeśli do rozwiązania umowy o pracę doszło z powodu:
- wygaśnięcia określonego czasu, na który umowa została zawarta
- osiągnięcia przez pracownika uprawnienia do emerytury lub renty
- uzyskania przez pracownika prawa do wcześniejszej emerytury lub renty z jakiejkolwiek przyczyny
W przypadku, gdy pracownik popełnił ciężkie naruszenie obowiązków, które stanowi podstawę do natychmiastowego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, pracodawca może zdecydować o nieprzyznaniu odprawy.
FAQs
Czy odprawa jest obowiązkowa?
Tak, zgodnie z art. 237 Kodeksu Pracy, pracodawca ma obowiązek wypłacić odprawę pracownikowi, jeśli umowa o pracę została rozwiązana bez wypowiedzenia lub z winy pracownika.
Czy pracownik może otrzymać odprawę, jeśli sam zrezygnuje z pracy?
Nie, zgodnie z przepisami art. 237 Kodeksu Pracy, odprawa przysługuje pracownikowi tylko w przypadku rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia lub z winy pracownika.
Jak obliczyć wysokość odprawy?
Wysokość odprawy zależy od stażu pracy pracownika u danego pracodawcy. Przy stażu pracy poniżej 3 lat przysługuje jednomiesięczne wynagrodzenie, a przy stażu pracy co najmniej 3 lata – dwumiesięczne wynagrodzenie.
Czy pracownik może być wyłączony z prawa do odprawy?
Tak, istnieją sytuacje, w których pracownik może zostać wyłączony z prawa do odprawy. Dotyczy to m.in. przypadków wygaśnięcia umowy o pracę z powodu upływu czasu, osiągnięcia uprawnień emerytalnych lub rentowych, lub uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury lub renty.
Czy odprawa może być niższa niż jedno- lub dwumiesięczne wynagrodzenie?
Przy zatrudnieniu na czas określony odprawa nie może być niższa niż proporcjonalna część jedno- lub dwumiesięcznego wynagrodzenia, zależnie od stażu pracy.
